İkinci Yeni Sonrası Toplumcu Şiir Anlayışı

İKİNCİ YENİ SONRASI TOPLUMCU ŞİİR(1960-1980)

1960 kuşağı şairleri, 1961 anayasasının sağladığı özgürlükle birlikte, Nazım Hikmet’in kitaplarının yayımlanmasının serbestleştiği,
siyasal ve güncel dergilerin yoğun olarak okunduğu ve gündemi belirlediği bir ortamın etkisindedirler.

Bu anlayıştaki şairler “Yeni Gerçek”, “And”, “Halkın Dostları”, “Militan” gibi dergiler etrafında toplanmışlardır. Şairler, şiir anlayışlarını ve ideolojilerini bu dergilerde açıklamaya çalışmışlardır.

Marksist felsefeyi benimseyen toplumcu gerçekçi şairler, daha çok sosyal ve güncel politikayı konu edinmişler, halkın ve işçi sınıfının sorunlarını, problemlerini, sıkıntılarını politik bir bakışla ortaya koymaya çalışan şiirler yazmışlardır.

 İKİNCİ YENİ SONRASI TOPLUMCU ŞİİR'İN ÖNEMLİ TEMSİLCİLERİ:

Bu anlayışın önemli isimleri şunlardır: Ataol Behramoğlu, İsmet Özel, Süreyya Berfe, Özkan Mert, Refik Durbaş ve Nihat Behram.

İkinci Yeni Sonrası Toplumcu Şiirin Özellikleri: 

 Bu anlayıştaki şairler umut ve yarına inanç, direnme ve isyan konularını işlemişlerdir. Şairler, toplumun sözcüleri gibi şiirler yazmışlardır.

İkinci Yeni Şiiri, kapalı bir özellik gösterirken İkinci Yeni Sonrası Toplumcu Şiir açık anlatımıyla dikkat çeker.                                                                                                                                       

Bu anlayıştaki şairler biçimden çok içeriğe önem vermişler, toplumsal mesajları etkili kılmak için slogan üslubundan faydalanmışlardır.

TÜRK EDEBİYATI İKİNCİ YENİ SONRASI TOPLUMCU ŞİİR (1960-1980)

İkinci Yeni Sonrası Toplumcu Şiiri savunan şairlerde 1940 toplumcuları ve Nazım Hikmet, Namık Kemal, Tevfik Fikret ve Mehmet Akif gibi şairler arasında şiire, toplumsal bir görev yükleme bakımından ortaklık vardır.