HAYATI
1850 yılında İstanbul'da doğan Muallim Naci'nin
asıl adı Ömer'dir. 13 Nisan 1893 tarihinde vefat etmiştir.
EDEBÎ KİŞİLİĞİ
Muallim Naci, Tanzimat Dönemi Türk Edebiyatında Divan edebiyatının alışkanlıklarını sürdürenisimlerden biridir. Bu dönemde Recaizade Mahmut Ekrem ile eski-yeni tartışmasına girmiş ve eski edebiyatın savunucusu olmuştur. Ancak yeni edebiyatın birdenbire değil de yavaş yavaş yerleşmesi gerektiğine inanmıştır. Bunun yanında "kafiyenin göz için olması" ilkesini benimsemiştir. Servet-i Fünun edebiyatının doğmasında dolaylı olarak rol oynamıştır. Dilin sadeleşmesi ve halk edebiyatına yönelme açısından edebiyatımızda yararlı adımlar atmıştır. Hece ölçüsü ile yazdığı şiirleri de mevcuttur.ESERLERİ
Şiir:
* Terkib-i Bend-i Muallim Naci
* Ateşpare (1883)
* Şerâre (1884)
* Fürûzan (1885)
* Sümbüle (1889)
Eleştiri:
* Muallim (1887)
* Demdeme (1886)
Anı:
* Medrese Hatıraları (1885)
* Ömer'in Çocukluğu (1890-1969)
Araştırma:
* Osmanlı Şairleri (1890-1986)
* İstilahât-ı Edebiyye (1890-1984)
* Esâmi (1890)
Mektup:
* Muhaberat ve Muhaverat (1884)
* Şöyle Böyle (1884)
* Mektuplarım (1886)
Oyun:
* Heder
Sözlük:
* Lügat-ı Naci (1891-1978)
0 yorum: